مجنون هنگامی که نام لیلی را روی دیواری دید، شیفته ی نقش نامش شد؛ تا آن جا که هفت شبانه روز به تماشای آن نوشته نشست و هیچ آب و غذایی نخورد!
     کسی پرسید: «ای مجنون! چگونه هفت شبانه روز، بدون آب و غذا به سر آوردی؟»
     گفت: «ای بیچاره! کسی که با نام دوست، خوش باشد، آب و غذا کجا به یادش می آید؟!»

     آری؛ این، حال آفریده ای است در راه عشق آفریده ای دیگر؛ پس اگر عاشق آفریدگار عشق شود که کمالات بی نهایت دارد، چه خواهد شد؟!